Through the years Dorina Malliou’s artistic search evolves, yet stays faithful to the principles of Pattern Painting, focusing primarily on the complex and polymorphic designs and colours only to end up to structure and meaning.

Her designs/compositions are characterized by a decorative “arrangement” of the elements into such forms and analogies that carry the feeling and symbolism with a fine balance.

Dorina takes advantage of the dynamics of forms and materials in order to create spaces. With a discriminating disrespect she mixes materials, forms and canvas. Her humble pencil, even after hard and patient manual work, still stands as a worthy means along with pure colour and supplements the painter’s artistic repertoire.

It is the result of an aesthetic sensitivity which presupposes the coordination of the rhythm of cosmic movements so as to convert meaning into feeling.

The result refers to the symbolic function of the eternal law of the universe through rhythm, harmony and precision. It also refers to a metaphysical perception that lies beneath the surface of things; a reality in its primary structure that generates secondary feelings and ideas.

Colour and lines are combined so as to lead to an internal life of forms, touching secret the strings which vibrate the senses and create emotion, revealing  the  pureness of mental state.

Maria Hatzikefala, M.A.

 Art Historian

Έως σήμερα, οι δεσμοί που έχει αναπτύξει η Ντορίνα Μάλλιου με τη φύση φαίνεται πως ξεπερνούν τα καθαρά και απλά καλλιτεχνικά πλαίσια και γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής της ανησυχίας.

Τα έργα της, ενώ ουσιαστικά κινούνται πάνω σε μία αδιάφθορη πραγματικότητα, δείχνουν να υποστηρίζουν την παράδοση μιας συμβολικής ιδέας, βάζοντας σε κίνηση το μηχανισμό αντίρροπων φαντασιώσεων.

Η εντύπωση που δίνουν οι φυτοφόρες συνθέσεις της, δυναμικές και ονειρικές συνάμα, καταδείχνει ένα άνοιγμα πέρα για πέρα οντολογικά υπερφυσικό, ανεξιχνίαστο στην πολυπλοκότητά του, ελκτικό όμως για την εξωτική του χρωματική και σχεδιαστική πανδαισία.

Στην πρόσφατη τριμερή σειρά έργων της, η Μάλλιου «καλλιεργεί» στο πρώτο μέρος εύστοχα ιδέες, στις οποίες αντιφεγγίζονται η οργανική ζωντάνια της φυτικής ύλης, η πολυπλοκότητα των πολυμορφικών τους συστημάτων, η παλλόμενη, χρωματική συλλειτουργία και οι εντάσεις της, ενισχυμένη από τις δονήσεις του φωτός. Στο επόμενο βήμα της, με βάση αυτό το συνθετικό πυρετό, προχωρά σε ετερόκλητες συνθέσεις, όπου οι εξπρεσιονιστικές και έντονες χρωματικά, σύμμετρες ή μη φόρμες, εμπλεκόμενες με φυτικά μοτίβα, κυρίως ανθοφόρα, δημιουργούν περιβάλλοντα συνοψισμένα, που παραπέμπουν σε εικόνες με μία αδιόρατη τρυφερότητα αλλά και δυναμισμό, δράση, αναζητήσεις.

Στην τρίτη επιλογή της, έργα που η ίδια χαρακτηρίζει ως σχέδια, αναδεικνύονται με περιγράμματα οι λεπτομέρειες του ανθοφόρου σχεδιασμού, ευκρινείς μέσα από τις απαλές αποχρώσεις του ιώδους και του ροζ, με τις οποίες τον επενδύει.
Η δομή των έργων της ιδιότυπης αυτής ανθοφόρου ενότητας, φόρος τιμής, όπως αναφέρει στη Georgia O΄Keefe, καλλιτέχνιδα που ύμνησε την ομορφιά των λουλουδιών, διαφοροποιείται από τη σύσταση των προηγούμενων.

Γίνεται με μολύβι πάνω σε ύφασμα, γεγονός που δεν επιδέχεται διορθώσεις, ενδύεται με χρώματα ακουαρέλας και η ανάπτυξη των μοτίβων ξεκινά από έναν κεντρικό πυρήνα και απλώνεται κυκλικά με περίτεχνους, καμπυλόσχημους σχεδιασμούς. Οι συμβολισμοί όπως και οι ερμηνείες που προκύπτουν είναι ποικιλώνυμες. Όπως ότι από έναν μυστηριώδη πυρήνα ξεκινά και αναπτύσσεται κάθε ζωτική δημιουργία, η ίδια η ζωή μέσα από τη γυναικεία μήτρα.

Στην πλοκή αυτών των, ποιητικών θα λέγαμε, σχημάτων μπορεί κανείς να ανακαλύψει ανθρωπόμορφες και ζωόμορφες φιγούρες, ανάλαφρα δοσμένες μέσα σε μία συμπαντική, χορευτική δίνη.
Με τα έργα αυτής της τριμερούς ομάδας η Μάλλιου κάνει πιο διεισδυτική την αντίληψή μας για τον κόσμο. Με τρόπο εύσχημο επαναφέρει ένα είδος όπως η ανθογραφία, που ως αυτοτελές θέμα έχει απασχολήσει καλλιτέχνες και κατά το παρελθόν.

Οι δικοί της στόχοι προχωρούν σε ενδοσκοπήσεις του φυτικού πλούτου, της ανθοφορίας, της αέναης, ζωτικής αναπαραγωγής τους. Και μέσω της διαδικασίας αυτής αναδεικνύεται η προσωπική της ικανότητα να διαχειρίζεται ένα θέμα θεωρητικά απλό, με τρόπους που προσφέρουν μία λυρική και γιατί όχι αισθησιακή εικόνα ενός μαγεμένου ανθόκηπου, ορατού και κρυμμένου, με πτυχές και προοπτικές νέων εξερευνήσεων.

Έλλη Κοκκίνη Καπλάνη
Ιστορικός, Κριτικός Τέχνης
Προϊσταμένη Τμήματος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων &
Εικαστικών Τεχνών
Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου

All of a sudden-as if awaken from a deep sleep- you find yourself gazing at heavenly gardens where shapes, colors, scents, adventures, experiences, memories and dreams flourish. Leaves of blue and green morning dew and transparent shadows embrace beauty and samples of glaring fauna capture red, sapphire, orange and violet.

This is the first impression of Dorina Malliou’s colorful world of painting and her compositions that remind us of efflorescent jungles- an Eden of senses and thrills. These works of art, so effortlessly created, do not intend to imitate reality but to create a new reality. A new reality that will free us from the tension of our deafening daily routine, calm us down with its whisper of peaceful beauty and comfort us just like fairy tales do.

Through the dramatic eruptions of color, the glaring shades, the condensation and dilution of matter, the rough outlines and the unpredictable ways of the lines we can recognize samples of this new reality. The mysterious and invisible starts to reveal itself silently and noiselessly and we come to acknowledge the imprint of the experiential knowledge and the very essence of a personal truth that lies behind the extrovert work of Dorina Malliou. Through the creative euphoria and the pure joy of life that stem through the optimism and dynamic character of the artist, well hidden aspects of her fragile, poetic and reflective  nature are revealed.    

This second, more careful interpretation of her work allows us to discern and experience everything we could not see at first sight. It allows us to distinguish the perspicacious use of color matter that imparts a new, transcendent dimension to the contrasts of colors. A tendency for soul-searching and insight so effectively described through the fine and noble lines. It is the artist’s perception of the world that can ignite authentic aesthetic thrills.

We can now discern the essence of things, the way the mind deals with the study of ‘being’ and ‘becoming’. ……the complicated whirlwind of images sounds like a visual confession. The kaleidoscopic colors vibrate by the soul that lusts for discovery. The dynamic pulse obeys the demands of an alive being and seems capable of a never-ending evolution. These coherences generate a kind of painting that a goes a step beyond the joy of creation and the search for truth. They generate a kind of painting that aspires to appropriate moments of the grandeur and the perfection of Creation.

The glaring microcosm of plants that springs out of the artist’s paint brush is now fighting to survive, struggling to find its way into space, conquer time and spread to light just like vegetation grows and overpowers immobility. The complicated rhythm of the painting echoes Odysseus’ struggle for survival. The various organic shapes remind us the adventures of life. The lines, shapes and colors seem to derive knowledge from the complex structure of the universe. The chaotic dynamics of nature are present in the whole painting and in every detail since the random organization of matter structures the complex configurations in an unpredictable way and imparts a ‘universal’ charm to the painting.

It is said that Chinese writing uses fifty different symbols to imprint the fall of a leaf. Fifty different ideograms are used to describe something as sensitive and fragile as the ‘end’ of a leaf. This is one of the best examples to describe the poetic perception of the world. Dorina Malliou, genuinely expressing this perception, is tirelessly and endlessly looking for ways to transfuse her artistic vision imprinting with poetic detail the world that surrounds her.

Exuberant and yet refined, brave and enchanting, fiery but also nostalgic, vigorous and comforting,

Eleni Katsarka

Art Historian

“The bright light dazzles me, I close my eyes and the depictions are within me.”

The familiar environment of the natural and urban landscape, through the painting process, is recomposed into a new personal artistic vocabulary. A world unfolds through the forms that light itself generates. Attractive images emerge that have naturalism and rhythm. Through an alternation of crescendo and diminuento, a garden of colors, delicate senses and magical images is created.

Sometimes the image seems blurry and incoherent, it seems to state qualities such as those, which more on the verge of reality and abstraction. Even though the surroundings spaces recognizable it enclosed a chaotic force. Naturalistic and subtractive elements interchange to create a new imaginary dimension. The small scale becomes comprehensible and descriptive, the large scale becomes more abstract. The light and the experience of the viewer-observer determines the manner of recognition of the image, which can surprise, appease or stimulate.

Maria Hatzikefala

Art Historian